Το Final Four έγινε Final Show… από τον Μητσοτάκη – Μπάσκετ, στατιστικά και πανηγύρια στην κυριακάτικη ανάρτηση του

Την ώρα που οι Έλληνες πολίτες μετρούν και το τελευταίο ευρώ μπροστά σε ενοίκια-εφιάλτες, σουπερμάρκετ-λαβύρινθους και λογαριασμούς που κάνουν το μισθό να εξαφανίζεται σαν φούσκα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνεχίζει να ζει – ή να γράφει – σε μια παράλληλη πραγματικότητα, με φόντο το… Final Four της Ευρωλίγκας.

Στην καθιερωμένη κυριακάτικη του ανάρτηση – που τελευταία μοιάζει περισσότερο με δελτίο αυτοθαυμασμού και επικοινωνιακής απόδρασης – ο πρωθυπουργός αποφάσισε να ξεκινήσει με… μπάσκετ. Όχι, δεν έγινε (ακόμα) αναλυτής των αγώνων η σχολιαστής, απλώς προσπέρασε κάθε κοινωνική πραγματικότητα με την άνεση που θα ζήλευαν οι αστέρες που βρίσκονται στο Αμπου Ντάμπι

«Μπορεί σήμερα να μην καταφέραμε να δούμε τον τελικό που θα θέλαμε…», έγραψε με την απαραίτητη προσποίηση εθνικού παρηγορητή, συγχαίροντας τις ελληνικές ομάδες και κλείνοντας το μάτι στο φίλαθλο κοινό, λες και το ζητούμενο της εβδομάδας ήταν αν θα βρεθούμε ή όχι στον τελικό της Euroleague.

Και μετά; Ήρθε η ώρα της οικονομικής ωδής. Τα ποσοστά ανάπτυξης, οι αισιόδοξες εαρινές προβλέψεις της Κομισιόν και η αύξηση των εισοδημάτων κατά 24% (όπως υπολογίζει η Eurostat, αλλά μάλλον με κομπιουτεράκι που δεν έχει μπει ποτέ σε ελληνικό σούπερ μάρκετ). Και όλα αυτά με ύφος «σας τα φέραμε, χαρείτε τα».

Το πρόβλημα όμως δεν είναι το μπάσκετ. Ούτε καν οι προβλέψεις. Είναι το ύφος εξωραϊσμού μιας ζοφερής πραγματικότητας. Είναι το γεγονός πως, όσο οι πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με αδιέξοδα και ανέχεια, ο Πρωθυπουργός τους απευθύνεται σαν να μιλάει σε επενδυτές του Λονδίνου.

Την ώρα που σχεδόν 7 στους 10 Έλληνες δηλώνουν ότι δεν μπορούν να νοικιάσουν σπίτι, την ώρα που οι νέοι μένουν στην πατρική στέγη μέχρι τα 35, κι ενώ η ακρίβεια έχει γίνει καθεστώς, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλά για «καλύτερες θέσεις στην Ευρώπη» και «δυναμική οικονομίας», αγνοώντας επιδεικτικά πως το «κενό» μεταξύ του κυβερνητικού αφηγήματος και της καθημερινότητας των πολιτών έχει γίνει χάσμα εξωπραγματικής πολιτικής.

Κι αν υπάρχει κάτι που τελικά του βγαίνει σταθερά, δεν είναι οι αριθμοί της οικονομίας. Είναι η ικανότητά του να κάνει πολιτική επικοινωνία με όρους PR — σαν να μιλάμε για την παρουσία της Ελλάδας στο Champions League και όχι για τη ζωή των ανθρώπων.

Όσο για το Final Four, πράγματι δεν είδαμε τον τελικό που θα θέλαμε. Αλλά και στην πολιτική, δεν βλέπουμε την κυβέρνηση ικανή για να λύσει τα μεγά προβλήματα.

Διαβάστε επίσης: