Οι πρόσφατες απειλές του υπουργού προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κατά όχι μόνο όσων αγωνίζονται αλλά και όσων συμμετέχουν στην διοργάνωση μουσικών δρώμενων, συναυλιών και πολιτικών διαδικασιών στα Εξάρχεια, έγιναν πράξη το βράδυ του Σαββάτου στο Λόφο του Στρέφη.
Πιο συγκεκριμένα, το απόγευμα του Σαββάτου 24/5 και ενώ ήταν προγραμματισμένη να γίνει μια συναυλία οικονομικής ενίσχυσης στο ταρατσάκι στο Λόφο του Στρέφη, οι διοργανωτές δέχθηκαν την απρόκλητη στοχοποίηση και επίθεση της αστυνομίας που τους «ξεκαθάρισαν» ότι δεν θα επιτρέψουν την διεξαγωγή του live.
Η έτσι κι αλλιώς αστυνομοκρατούμενη γειτονιά των Εξαρχείων, τον τελευταίο καιρό και ειδικότερα μετά την εκκένωση της κατάληψης του Εξωστρεφή έχει μεταλλαχτεί σε ένα πεδίο διαρκούς αστυνομικής αυθαιρεσίας και βίας, χωρίς καμία επίπτωση φυσικά για τους τραμπούκους των ΜΑΤ, των ΟΠΚΕ και της ομάδας Δράση, που έχουν το ακαταλόγιστο ανεξαρτήτως της συμπεριφοράς τους, είτε ξυλοκοπούν περαστικούς, είτε σπάνε μαγαζιά της περιοχής.
Για πολλοστή φορά τόσο οι κάτοικοι των Εξαρχείων όσο και οι διοργανωτές της συναυλίας έγιναν δέκτες τραμπουκισμών, αναίτιων ελέγχων και προσαγωγών, ενώ ο ηχολήπτης του live βρέθηκε να περνάει το βράδυ του στο ΑΤ Εξαρχείων, καθώς συνελήφθη με νόμο του Μεταξά «περί κατάληψης δημόσιας γης».
Τα όσα έλαβαν χώρα χθες καταγγέλλονται δημόσια από τους ίδιους τους διοργανωτές της συναυλίας που δεσμεύονται ότι θα συνεχίσουν «να διεκδικούμε χώρους ζύμωσης και δημιουργίας» παρά την επιβαλλόμενη και μονίμως εντεινόμενη καταστολή.
Ολόκληρη η καταγγελία
ΓΙΑ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΧΘΕΣΙΝΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ (24/05) ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΤΟΥ ΣΤΡΕΦΗ
Τις πρώτες μέρες του Απρίλη, ανακοινώσαμε μια συναυλία για τα δικαστικά έξοδα μιας συντρόφισσας μας, που ταλαιπωρείται τα τελευταία πέντε χρόνια από μια μαγειρεμένη υπόθεση της Ασφάλειας. Επιλέξαμε αυτή η συναυλία να πραγματοποιηθεί στο Λόφο Στρέφη, καθώς ήταν το μόνο διαθέσιμο μέρος για τη συγκεκριμένη ημερομηνία. Παρά τις εξαγγελίες του Μπαρμπα-Μιχάλη ότι οι συναυλίες στα Εξάρχεια πλέον απαγορεύονται, αποφασίσαμε να μην αλλάξουμε τοποθεσία, καθώς δεν είχαμε -όπως είπαμε- κανένα άλλο μέρος διαθέσιμο, τη στιγμή που οι πλατείες του κέντρου της Αθήνας είναι γεμάτες λαμαρίνες, αλλά και επειδή θέλαμε να υπερασπιστούμε τους δημόσιους χώρους και την παρουσία μας σ’ αυτούς. Σε μία γειτονιά που είναι πλέον πλήρως κατειλημμένη από κάθε είδους μονάδα της αστυνομίας, επενδυτικά fund και εταιρείας “ανάπλασης”. Χθες λοιπόν, την ώρα που είχε μαζευτεί ο κόσμος για το στήσιμο της συναυλίας, εμφανίστηκαν στο ταρατσάκι διμοιρίες ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και ΔΕΛΤΑ ή αλλιώς η μισή αστυνομία του λεκανοπεδίου. Οι μπάτσοι του Χρυσοχοϊδη με το επιχείρημα ότι δεν έχουμε άδεια από την πολιτεία, τραμπούκισαν οποιονδήποτε τους βιντεοσκοπούσε, κάναν ψαχτήρια και εξακριβώσεις στοιχείων σε παρευρισκόμενο κόσμο, και αδιάκριτες προσαγωγές σε άτομα που δεν είχαν σχέση με τη συναυλία. Σαν αποκορύφωμα της κατασταλτικής μανίας των μπάτσων, μόλις ο ηχολήπτης αποχώρησε από το Λόφο με τον εξοπλισμό του, τον προσήγαγαν δελτάδες στον παρακάτω δρόμο.
Μετά τη μεταφορά του στο ΑΤ Εξαρχείων οι μπάτσοι εξάντλησαν κάθε νομική δυνατότητα, όπως λέγανε και στον ασύρματο αφού όπως επίσης είπαν υπήρχε αφίσα και κάλεσμα του αναρχικού χώρου. Φτάσανε στο σημείο να καλέσουν την τροχαία και την οικονομική αστυνομία, προκειμένου να βρουν κάποιο αδίκημα να φορτώσουν. Αφού δεν βρήκαν τίποτα να του προσάψουν, ξέθαψαν ένα νόμο της δικτατορίας του Μεταξά περί κατάληψης δημόσιας γης. Μετά από ώρες κράτησης και την ανακοίνωση αυτής της σαθρής κατηγορίας, είπαν ότι θα στείλουν προανακριτικό υλικό και ο ηχολήπτης αφέθηκε τελικά ελεύθερος.
Το να αποδίδει το κράτος μια τέτοια κατηγορία και πόσο μάλλον στη γειτονιά των Εξαρχείων, αποτελεί τουλάχιστον ειρωνεία. Αυτοί που έχουν
κλείσει όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα της περιοχής, αυτοί έχουν αποκλείσει τη μοναδική πλατεία της γειτονιάς και έχουν στρατοπεδεύσει
στο λόφο του Στρέφη, τον τελευταίο ελεύθερο κοινόχρηστο χώρο. Οι χώροι αυτοί αποτελούσαν διαχρονικά πεδία πολιτικοποίησης, κοινωνικοποίησης και ελεύθερης έκφρασης. Σε αυτή την ασφυκτική συνθήκη τοποθετείται και η πολιτική τους επιλογή να απαγορεύσουν τις δημόσιες εκδηλώσεις. Όσον αφορά την “άδεια” από την πολιτεία, θα θέλαμε να πούμε ότι η πολιτεία θυμάται την ύπαρξή της στη γειτονιά μόνο όταν πρόκειται να πραγματοποιηθεί κάποια εκδήλωση. Η πολιτεία είναι άφαντη όταν τα ασθενοφόρα και τα πυροσβεστικά δε χωράνε να μπουν στην πλατεία λόγω της περίφραξης του μετρό. Η πολιτεία ήταν άφαντη, όταν οι εργάτες της Αττικό μετρό μαζί με τους μπάτσους τραμπούκιζαν κατοίκους της περιοχής και γενικότερα είναι άφαντη σε κάθε είδους υποδομή που αφορά τα Εξάρχεια. Θα θέλαμε επίσης να μας πει η πολιτεία κατά πόσο είναι νόμιμο οι διμοιρίες των ΜΑΤ να επιτίθενται σε καταστήματα, σπάζοντας τα, σε εργαζόμενους και σε πελάτες των μαγαζιών τραυματίζοντας τους και ρίχνοντας δακρυγόνα και κρότου λάμψης σε κλειστούς χώρους.
Γνωρίζουμε ότι ο κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω είναι ότι θέλουν να μας διώξουν από τη γειτονιά. Θέλουν το πολυτεχνείο κλειδωμένο και το λόφο στρατοκρατούμενο. Εμείς από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε χώρους ζύμωσης και δημιουργίας.