Ένα αδιανόητο περιστατικό αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας καταγγέλλει φοιτητής, με ανάρτησή του στο facebook, στην οποία αναφέρει ότι «βασανίστηκε για 4 μέρες στα Α Τ. Εξαρχείων, Συντάγματος και Ομόνοιας».
Ο ίδιος περιγράφει ότι «ο βασανισμός του ξεκίνησε από την Κυριακή 2 Μάρτη το μεσημέρι λίγο μετά τις 12 έως και την Τετάρτη 5 Μάρτη», σημειώνοντας ότι ο «λόγος που το ανακοινώνω τώρα είναι γιατί στην αρχή φοβήθηκα για την σωματική μου ακεραιότητα, για την υγεία μου, ενώ στην συνέχεια για την ασφάλεια την δίκη μου, των αγαπημένων μου προσώπων αλλά και όλων των ανθρώπων που τυχαίνει να γνωρίζω».
Στην ανάρτησή του ο φοιτητής περιγράφει πρακτικές που θυμίζουν σκοτεινές εποχές όπως «όταν αναγκάστηκε να κάνει μπάνιο εντός του Α.Τ. με παγωμένο νερό ενώ προηγουμένως ψευδώς είχαν δηλώσει πως θα έχω λίγο ζεστό νερό να κάνω μπάνιο με λίγη αξιοπρέπεια ή όταν τον περιφέρανε σε 3 Α.Τ. προσδοκώντας την σωματική και ψυχική μου εξόντωση ή όταν του σφίγγανε τα χέρια με τις χειροπέδες ενώ με τα βίας μπορούσε να κουνηθεί».
Μάλιστα όλα αυτά συνέβησαν όπως καταγγέλλει χωρίς ο ίδιος να έχει διαπράξει τίποτα καθώς «ενώ περπατούσε στην μέση του δρόμου, χωρίς κανέναν λόγο στάθηκαν μπροστά του δύο εργαζόμενοι της αστυνομίας από διμοιρία που μάλλον ήταν των ΜΑΤ και εκεί με κάποιο τρόπο έχασε για 15 δευτερόλεπτα τις αισθήσεις του και όταν επανήλθε ήταν κάτω πεσμένος και με μια ολόκληρη διμοιρία να τον έχει περικυκλωμένο, να του φωνάζει και να τον κοροϊδεύει».
Αναλυτικά η σοκαριστική καταγγελία του φοιτητή
Καταγγέλω τον 4ημερο βασανισμό μου στο Α Τ. Εξαρχείων καθώς και στα Α.Τ. Συντάγματος και Ομόνοιας, γεγονότα που συνέβησαν με την ανοχή της Ελληνικής Κυβέρνησης της ΝΔ και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόζει, της επίθεσης στην φοιτητική κοινότητα και της καταπάτησης του Συντάγματος της χώρας μας και του άρθρου 16.
Ο βασανισμός μου ξεκίνησε από την Κυριακή 2 Μάρτη το μεσημέρι λίγο μετά τις 12 έως και την Τετάρτη 5 Μάρτη.
Ενώ περπατούσα στην μέση του δρόμου, χωρίς κανέναν λόγο στάθηκαν μπροστά μου δύο εργαζόμενοι της αστυνομίας από διμοιρία που μάλλον ήταν των ΜΑΤ και εκεί με κάποιο τρόπο έχασα για 15 δευτερόλεπτα τις αισθήσεις μου, φοβήθηκα ότι θα πεθάνω και όταν επανήλθα ήμουν κάτω πεσμένος και με μια ολόκληρη διμοιρία να με έχει περικυκλωμένο, να μου φωνάζει και να με κοροϊδεύει. Θυμάμαι να ακούγονται φράσεις όπως “α καλά αυτός είναι μεθυσμένος” ή “μην κάνεις σκηνή“.
Το τί ακολούθησε τις επόμενες 4 ημέρες είναι ένας εφιάλτης για μένα και την υγεία μου.
Όσο πέρναγαν οι μέρες τόσο η υγεία μου χειροτέρευε και οι συνθήκες της καθημερινότητάς μου με οδηγούσαν προς τον θάνατο.
Ο λόγος που το ανακοινώνω τώρα είναι γιατί στην αρχή φοβήθηκα για την σωματική μου ακεραιότητα, για την υγεία μου, ενώ στην συνέχεια για την ασφάλεια την δίκη μου, των αγαπημένων μου προσώπων αλλά και όλων των ανθρώπων που τυχαίνει να γνωρίζω.
Έχω πολλές απορίες όπως γιατί ενώ έχω υποστεί κακοποίηση και ως συνέπεια κράμπες στα πόδια εργαζόμενος εντός Αστυνομικού τμήματος να με ειρωνεύεται λέγοντας “δεν είμαστε παντοπωλείο”
- ή ενώ έχω δεχτεί 5 μπουνιές εντός του Α.Τ. Εξαρχείων, όταν τον βασανιστή μου που εκείνη τη στιγμή με έβλεπε αβοήθητο γιατί δεν μπορούσα να περπατήσω, όταν τον ρώτησα γιατί με βάρεσε απάντησε “όχι εγώ, ο αέρας” κοροιδεύοντάς με κατάμουτρα…
- Ή όταν αναγκάστηκα να πάω 2 φορές νοσοκομείο γιατί η υγεία μου ήταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης
- Ή όταν αναγκάστηκα να κάνω μπάνιο εντός του Α.Τ. με παγωμένο νερό ενώ προηγουμένως ψευδώς είχαν δηλώσει πως θα έχω λίγο ζεστό νερό να κάνω μπάνιο με λίγη αξιοπρέπεια…
- Ή όταν με περιφέρανε σε 3 Α.Τ. προσδοκώντας την σωματική και ψυχική μου εξόντωση…
- Ή όταν μου σφίγγανε τα χέρια με τις χειροπέδες ενώ με τα βίας μπορούσα να κουνηθώ…
Αυτό δεν είναι μια σύγχρονη πολιτεία, αυτό δεν είναι μια Δημοκρατία στον 21ο αιώνα και η ευθύνη είναι πολιτική, είναι ζήτημα προτεραιοτήτων, είναι ζήτημα βούλησης.
Μετά το βάυναυσο, πρωτόγνωρο και τραυματικό αυτό για μένα περιστατικό παλεύω κάθε μέρα για την βελτίωση της υγείας μου, αγωνίζομαι για την ζωή μου.
Ταυτόχρονα όμως αγωνίζομαι και για την βελτίωση της ζωής όλων των συνανθρώπων μου, και απέναντι στις δυνάμεις της βαρβαρότητας και της συντήρησης.
Προσδοκώ Δικαίωση για τις οικογένειες των θυμάτων των Τεμπών.
Για ποιόν λόγο συνέβη το τραγικό και δολοφονικό αυτό δυστύχημα αν όχι για το κέρδος κάποιων λίγων; είναι λογικό το λάθος ενός ανθρώπου να οδηγεί στον θάνατο 57 και στην δυστυχία ολόκληρων οικογενειών;
Διεκδικώ βαθύτερη αναζήτηση του δυστυχήματος απέξω από την Βουλή με τον θάνατο του Ιάσονα.
Πώς ξαφνικά στην Κρήτη και σε άλλες περιοχές, όπως στο κέντρο της Αθήνας, ξαφνικά συνέβησαν πολλά τροχαία ατυχήματα;
- Δεν ξεχνώ τον Μάγγο που ξυλοκόπησαν και κατέληξε…
- Δεν ξεχνώ τον Σαμπάνη και τον άλλο Ρομά στην Θεσσαλονίκη που πυροβόλησαν με δεκάδες σφαίρες
- Δεν ξεχνώ τον Παύλο Φύσσα.
- Δεν ξεχνώ τον Αλέξη…
Η ανοχή και ο φόβος να αλλάξουν στρατόπεδο και να γεμήσει η ψυχή μας Αντοχή.
Ο νέος αιώνας να γίνει εφαλτήριο για νέους αγώνες.
Έχω πολλά ακόμα να πω αλλά κλείνω λέγοντας αυτό: Οξυγόνο
-15 Μάη. Φοίβος.
Διαβάστε επίσης:
Μουγκοπέτρος: «Έχασε εντελώς την όρασή του από το ένα μάτι – Μπαίνει εσπευσμένα στο χειρουργείο»
ΕΟΦ: Ανάκληση παρτίδας παιδικού σαμπουάν γνωστής εταιρείας – Τι εντοπίστηκε