Ο Κανάκης είπε κάτι σημαντικό για τα Τέμπη και το παράνομο φορτίο

«Δύο επικοινωνιακές καμπάνιες έχουν ξεκινήσει. Η πρώτη έχει να κάνει με το “να προστατεύσουμε τον Μητσοτάκη”. Η δεύτερη έχει να κάνει με τα έφλεκτα υλικά. Αυτό είναι μεγάλη παγίδα, γιατί – ενώ είναι απίστευτα σοβαρό – είναι το δεύτερο στάδιο του εγκλήματος και αυτό είναι το στάδιο που μπορεί να γυρίσει αποκλειστικά στη Hellenic Train.

Το πρώτο στάδιο, που είναι η αφαιτηρία όλων, είναι ότι δύο τρένα στην Ελλάδα του 2023 συγκρούστηκαν και ήταν για 10 λεπτά στην ίδια γραμμή. Και αυτό έχει να κάνει αποκλειστικά με τις ευθύνες του κράτους». Αυτό ανέφερε ο Αντώνης Κανάκης στην εκπομπή Ράδιο Αρβύλα αναφορικά με το δυστύχημα στα Τέμπη και δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε.

Η συζήτηση γύρω από την εμπορική αμαξοστιχία στα Τέμπη, την ώρα της σύγκρουσης, φαίνεται να έχει αποσπάσει υπερβολική προσοχή, την ώρα που η ουσία της τραγωδίας παραμένει σε δεύτερη μοίρα: η ίδια η σύγκρουση και οι παραλείψεις που την προκάλεσαν.

Όταν επικεντρωνόμαστε υπερβολικά σε τι κουβαλούσε η αμαξοστιχία, χάνουμε την εικόνα της κατάστασης του ελληνικού σιδηροδρόμου και των διαρθρωτικών προβλημάτων που τον πλήττουν εδώ και χρόνια.

Είναι αναμφισβήτητο ότι η εμπορική αμαξοστιχία που συγκρούστηκε με το επιβατικό τρένο είχε φορτίο που δημιούργησε έναν έντονο διάλογο στα μέσα ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα.

Ωστόσο, αυτό το ζήτημα είναι ουσιαστικά αποσπασματικό και αναλυτικά ανούσιο αν δεν συνδέεται με τη γενική κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου.

Η τοποθέτηση του Αντώνη Κανάκη στην εκπομπή Ράδιο Αρβύλα αναδεικνύει με σαφήνεια την επικοινωνιακή παραπλάνηση που επιχειρείται γύρω από τη σύγκρουση στα Τέμπη, αποσπώντας την προσοχή από το πραγματικό ζήτημα: τις βαθύτερες αιτίες της τραγωδίας.

Όπως ανέφερε ο Κανάκης, η σύγκρουση δύο τρένων είναι το πρώτο και πιο κρίσιμο στάδιο του εγκλήματος, που σχετίζεται άμεσα με την αμέλεια και τις παραλείψεις του κράτους.

Όλα τα άλλα – συμπεριλαμβανομένων των επικοινωνιακών καμπανιών που επικεντρώνονται είτε στην προστασία του Μητσοτάκη είτε στα έφλεκτα υλικά της εμπορικής αμαξοστιχίας – λειτουργούν ως αποπροσανατολιστικοί παράγοντες που κρύβουν τη βασική αλήθεια: η κρατική αδιαφορία και η εγκατάλειψη του σιδηροδρομικού δικτύου στην Ελλάδα είναι η πραγματική αιτία αυτής της καταστροφής.

Η επικέντρωση στις «επικοινωνιακές καμπάνιες» που αποσκοπούν είτε στην προστασία συγκεκριμένων προσώπων είτε στην επιδίωξη αποφυγής ευθυνών για την κατάσταση των υποδομών, παραπλανά και αποκρύπτει το πραγματικό πρόβλημα.

Τα δύο τρένα είχαν τεθεί σε κίνδυνο από την ίδια την κακή διαχείριση του συστήματος. Η σύγκρουση δεν συνέβη τυχαία ούτε λόγω του φορτίου των τρένων. Συνέβη επειδή το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο, τα συστήματα ασφάλειας και η διαδικασία ελέγχου είχαν καταρρεύσει.

Το να συζητάμε για «έφλεκτα υλικά» και να επικεντρωνόμαστε σε παραμέτρους που δεν σχετίζονται άμεσα με τις δομικές ανεπάρκειες του συστήματος, είναι μια επικίνδυνη απόσπαση της προσοχής από την πραγματική αλήθεια.

Η εμμονή με το φορτίο της αμαξοστιχίας, όπως εξηγήσαμε παραπάνω, είναι μια επιφανειακή αναφορά που αγνοεί τα ουσιαστικά προβλήματα της ασφάλειας.

Ενώ η διαχείριση των επικίνδυνων υλικών είναι σίγουρα ένα ζήτημα που χρήζει προσοχής, είναι το τελευταίο στάδιο του εγκλήματος. Η πραγματική τραγωδία συνέβη επειδή τα τρένα κινούνταν αλληλοσυγκρουόμενα για σχεδόν 10 λεπτά χωρίς καμία παρέμβαση από τα συστήματα ασφαλείας ή τους υπεύθυνους λειτουργίας.

Η δήλωση του Αντώνη Κανάκη

Αυτό το γεγονός είναι το πρωταρχικό αίτιο και αποκαλύπτει τις τεράστιες ευθύνες του κράτους, το οποίο απέτυχε να διασφαλίσει στοιχειώδη μέτρα ασφάλειας και συντήρησης του σιδηροδρομικού δικτύου.

Η δήλωση του Κανάκη αναδεικνύει το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση, αντλώντας επικοινωνιακή στρατηγική από την αντίληψη της «αποπροσανατολιστικής ενοχοποίησης», προσπαθεί να επικεντρώσει τη συζήτηση σε ζητήματα που απομακρύνουν την προσοχή από τις πραγματικές και διαρκείς αδυναμίες του συστήματος.

Ενώ οι επικοινωνιακές καμπάνιες μπορεί να αναδεικνύουν διάφορες πτυχές του συμβάντος, το γεγονός παραμένει ότι η ευθύνη για τη σύγκρουση είναι πολιτική, διοικητική και τεχνική, συνδέεται με την εγκατάλειψη και τις συνεχείς παραλείψεις στον τομέα της σιδηροδρομικής υποδομής και ασφάλειας.

Αυτό που έχει σημασία τώρα, είναι να μην παρασυρθούμε από επικοινωνιακά τεχνάσματα που προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν, αλλά να απαιτήσουμε απόδοση ευθυνών και επενδύσεις στον τομέα της σιδηροδρομικής ασφάλειας, έτσι ώστε να μην ξαναζήσουμε ποτέ μια τέτοια τραγωδία.

Η σιωπή και η καθυστέρηση δεν είναι επιλογή όταν διακυβεύεται η ασφάλεια εκατομμυρίων πολιτών.