Η σπουδαία μουσικός και τραγουδοποιός Λένα Πλάτωνος μίλησε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ για τον ΛΕΞ, τον πιο επιδραστικό ράπερ της ελληνικής σκηνής.
Με λόγο αιχμηρό αλλά ψύχραιμο, η Πλάτωνος τον τοποθετεί σε ένα ιδιαίτερο πολιτισμικό πλαίσιο, αναγνωρίζοντας μεν την απήχηση και τη δύναμη της έκφρασής του, αλλά διατηρώντας τις επιφυλάξεις της ως προς το βάθος και την πνευματικότητα της δημιουργίας του.
Μάλιστα, η σπουδαία τραγουδοποιός σχολίασε πως είναι «σαν τους τράπερ, αλλά πιο λουστραρισμένος», αναφέροντας ότι «ο ΛΕΞ μιλάει με έναν πιο λουστραρισμένο τρόπο για τα ίδια σχεδόν θέματα που μιλούν και όσοι κάνουν τραπ, επιλέγοντας τη χυδαιότητα».
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε:
«Ο ΛΕΞ είναι μια κλασική περίπτωση λούμπεν διαμαρτυρίας. Τουλάχιστον ήταν. Γιατί το λέω αυτό; Γιατί άκουσα το τραγούδι «Φύγε» που έκανε με τη Χαρούλα Αλεξίου και μοιάζει περισσότερο με τη δική μου αφήγηση. Νομίζω ότι με αυτό κάνει τη μετάβαση, όπου μέσα σε αυτόν τον δρόμο γίνεται πιο σεμνός. Λέει στους στίχους τού «Φύγε»: «Η Νέα Σμύρνη έχει ιστορία / μα δεν την έγραψα εγώ».
Σε παλαιότερους στίχους του έχω εντοπίσει μια έπαρση: «Αυτό το σύστημα με θέλει χαζό / Να λέω εγώ ευχαριστώ και να γελάω στο φακό, μα / Ελα που δεν είμαι σαν τους άλλους» (σ.σ.: από το τραγούδι «Παυσίπονα» που υπάρχει στον δίσκο του «2ΧΧΧ») και στο ίδιο τραγούδι λέει: «ευχαριστώ όσους ξυπνάνε τον κακό μου εαυτό». Σε ένα άλλο κομμάτι του, με τίτλο «Air Max», λέει: «…μια μέρα θα γίνουν όλα δικά μας…». Τι όμως θέλει να τονίσει με το «όλα δικά μας»; Τα υλικά αγαθά, άραγε; Αυτό το σημείο δεν είναι επηρμένο, αλλά δηλώνει, κατά κάποιον τρόπο, το ταξικό του απωθημένο.
Μέχρι εκεί μπορώ να προσεγγίσω τον στίχο του, δεν με αφήνει να το πάω παραπέρα. Λείπει δηλαδή η πνευματικότητα από την τραγουδοποιία του.
Λίγο αργότερα, αυτό το «τα θέλω όλα» επικυρώθηκε, τρόπον τινά, μέσα από τη συνεργασία του με τη Χαρούλα Αλεξίου, αφού ο αντισυμβατικός ράπερ υπέκυψε στην αίγλη. Σαφώς είναι έξυπνος – το Αλεξ, για παράδειγμα, που θα μπορούσε να είχε επιλέξει ως όνομα και που σημαίνει «απώθηση», το έκανε ΛΕΞ – έχει τη λεκτική χάρη, αλλά δεν καταφέρνει να σε εξυψώσει πνευματικά η δημιουργία του.
Και οτιδήποτε δεν με εξυψώνει πνευματικά – και αισθησιακά – δεν με εκφράζει. Ο ΛΕΞ μιλάει με έναν πιο λουστραρισμένο τρόπο για τα ίδια – σχεδόν – θέματα που μιλούν και όσοι κάνουν τραπ, επιλέγοντας τη χυδαιότητα. Ο τρόπος έκφρασης του ΛΕΞ απελευθερώνει και γι’ αυτό συνδέονται κάποιοι μαζί του. Είναι μια μόδα και νομίζω ότι πολλοί από όσους θα πάνε στο ΟΑΚΑ δεν τον έχουν στα ακούσματά τους. Δεν υπάρχει κάτι μεμπτό, απλώς το παρατηρούμε».
Η Λένα Πλάτωνος είναι μια σπουδαία μουσικός, όμως η τοποθέτησή της για τον ΛΕΞ δείχνει πως τον προσέγγισε επιφανειακά, απομονώνοντας στίχους από το ευρύτερο κοινωνικό και μουσικό πλαίσιο του έργου του.
Ο ΛΕΞ δεν είναι «λουστραρισμένος τράπερ» ούτε μια περίπτωση «λούμπεν διαμαρτυρίας». Είναι ένας ράπερ με ξεκάθαρη κοινωνική τοποθέτηση, που αφηγείται τη ζωή των περιθωριοποιημένων χωρίς ωραιοποιήσεις.
Ο ΛΕΞ δεν ζητά να γίνει αποδεκτός από την «ποιοτική» σκηνή. Συνεχίζει να κάνει τη δική του τέχνη, ακόμα και με επιλογές που σοκάρουν τους υποτιθέμενα εκλεπτυσμένους, όπως η επικείμενη συνεργασία του με τον trapper Light.
Αντί να επιδιώκει την «εξύψωση» με όρους αισθητικής ή πνευματικότητας, όπως ζητά η Λένα Πλάτωνος, ο ΛΕΞ επιλέγει να εκφράσει την πραγματικότητα ωμά και άμεσα. Και αυτό από μόνο του είναι μια μορφή τέχνης.
Διαβάστε επίσης:
Αυτός θα είναι ο καιρός το φετινό καλοκαίρι: Οι χάρτες και η εκτίμηση ανά μήνα
Διπλωματικό επεισόδιο στην ξιφασκία: Ελβετοί γύρισαν την πλάτη στην Ισραηλινή ομάδα
Πορτοσάλτε: Το σχόλιο για το «αντίο» του Γιώργου Παπαδάκη που προκάλεσε αντιδράσεις
ΗΠΑ: Θρίλερ με την εξαφάνιση του Πέτρου Κρομμύδα – Τι βρέθηκε σε παραλία