Στον καναπέ της εκπομπής Super Κατερίνα κάθισε το μεσημέρι το μεσημέρι της Τετάρτης (19/4) η Ζωή Κωνσταντοπούλου και ήταν κόλαφος για τον Αλέξη Τσίπρα, τονίζοντας πως το μεγαλύτερο λάθος της ήταν που τον εμπιστεύτηκε και έκανε λόγο για ζήτημα αρχής.
Παράλληλα, η γνωστή δικηγόρος και επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας μίλησε για τη νομική υποστήριξη που προσφέρει σε οικογένειες θυμάτων από τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη, ενώ αναφέρθηκε και στη διαφωνία της με τον Αλέξη Τσίπρα. Με την ευκαιρία, δείτε πώς σχολίασε τη Σία Κοσιώνη.
«Το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν που εμπιστεύτηκα τον Τσίπρα. Κορυφαίο λάθος και πραγματικά θεωρώ ότι είναι πολύ υψηλό το διακύβευμα να μην την ξαναπατήσει ο κόσμος», παραδέχεται η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
«Όταν τον συναντάω έξω δεν του μιλάω αλλά κι αυτός δεν με πλησιάζει, με αποφεύγει. Είναι πολιτικό το θέμα, όχι προσωπικό. Όμως εγώ δεν τα διαχωρίζω με έναν επίπλαστο τρόπο. Δεν πρόκειται να με δείτε να χασκογελάω με κάποιον που αντιπαρατίθεμαι, ούτε να τσουγκρίζω ποτήρια μαζί του», σημειώνει η γνωστή πολιτικός.
«Για μένα είναι ζήτημα αρχής. Ο άνθρωπος αυτός πήρε την ελπίδα και την εμπιστοσύνη των ανθρώπων και όχι απλά την πέταξε στα σκουπίδια αλλά την ποδοπάτησε. Προσπάθησε στη συνέχεια να πείσει τον κόσμο ότι δεν είχε επιλογή, όμως η πραγματικότητα είναι άλλη», τονίζει η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
«Κηλίδωσε την Αριστερά και θα κάνει πάρα πολλά χρόνια να αποκατασταθεί η έννοια της Αριστερά, γιατί η Αριστερά έχει να κάνει με την ανιδιοτέλεια, με αξίες, με την αλληλεγγύη», επισημαίνει κλείνοντας για τον Αλέξη Τσίπρα η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
«Φωτιά» οι αποκαλύψεις για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου: «Η αλήθεια είναι ότι στην οικογένεια μου…»
Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε είχε παραχωρήσει πριν λίγο καιρό στο toc.gr η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Η γνωστή πολιτικός μίλησε για τα νεανικά της χρόνια, την απόφαση να γίνει δικηγόρος και την οικογένειά της. Παράλληλα, αυτός ο ηθοποιός είναι σύντροφός της.
Τα νεανικά της χρόνια
“Εγώ προσπάθησα στην τρίτη λυκείου όπως γενικά προσπαθώ στη ζωή μου να μη στερηθώ τίποτα. Διάβασα πολλές ώρες αλλά δε στερήθηκα και τίποτα. Πήγα και πενταήμερη έκανα κι άλλα πράγματα εκτός από το να διαβάζω, είχα όμως την αίσθηση ότι είναι ένα σύστημα οι πανελλαδικές που σε βάζει να βασανίζεσαι σε έντονο βαθμό.
Μάλιστα θυμάμαι ότι όταν τελείωσαν οι εξετάσεις και είχα πάει καλά ξέσπασα εκείνη τη μέρα, ήταν σαν μια έκρηξη μετά από την πίεση ενός ολόκληρου χρόνου.
Η απόφαση να γίνει δικηγόρος
Η Ζωή πήγαινε τρίτη δέσμη και είχε αποφασίσει ότι θέλει να γίνει δικηγόρος . Αν και όπως μου αποκαλύπτει δεν είχε από πάντα αυτή την επιλογή.
“Στην πρώτη γυμνασίου αποφάσισα ότι θα γίνω δικηγόρος, προηγουμένως ήθελα να γίνω δημοσιογράφος οπότε θα με είχατε κοντά σας” λέει γελώντας. Στο πολιτικό ρεπορτάζ την ρωτάω;
“Νομίζω θα έκανα ερευνητικό ρεπορτάζ. Η διάθεση υπήρχε και λόγω της μητέρας μου που έπαιξε μεγάλο ρόλο ως πρότυπο και ως επιρροή. Άλλωστε θυμάμαι ότι από το δημοτικό βγάζαμε με τις φίλες μου την εφημερίδα της πολυκατοικίας μας. Και στο σχολείο βγάζαμε εφημερίδα μονίμως ήμουνα μπλεγμένη με εφημερίδες.
Μεγάλωσα στην Αγία Παρασκευή και αυτή την εφημερίδα την βγάζαμε στο δημοτικό με τις φίλες μου από την πολυκατοικία την Χρυσίνα και την Κατερίνα. Ήμασταν τρία κορίτσια, την γράφαμε με το χέρι μας, ζωγραφίζαμε και τον τίτλο και μετά βγάζαμε φωτοτυπίες και την μοιράζαμε. Είχε θέματα επικαιρότητας , απόψεις μας, γελοιογραφίες κλπ”
Η στήριξη από την οικογένειά της
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ήταν καλή μαθήτρια αυτό που λέμε μαθήτρια του 20 όμως δεν ήταν ένα ήσυχο παιδί, ούτε “φυτό, ήταν όπως η ίδια χαρακτηρίζει τον εαυτό της καπετάν φασαρία.
“Ήμουνα αμφισβητίας όχι όμως χωρίς αιτία πάντοτε με αιτία και η αλήθεια είναι ότι στην οικογένεια μου και στο σπίτι μου δεν είχα ποτέ πρόβλημα με αυτό το χαρακτηριστικό.
Ήμουνα πολύ καλή μαθήτρια του 20 αλλά δεν ήμουνα η αναμενόμενη μαθήτρια του 20 γιατί ήμουνα ταυτόχρονα εκείνη που θα ξεκινούσε την αποχή. Φεύγαμε από την τάξη αν υπήρχε αδικία. Όταν απολύθηκε ένας καθηγητής μας οργανώσαμε διαμαρτυρία όλων των παιδιών για να επαναπροσληφθεί.
Ήμουνα ένας άνθρωπος που προσπαθούσα όσο περισσότερα πράγματα μπορώ να κάνω μέσα στη μέρα να τα κάνω και έτσι από πάρα πολύ μικρή φόρτωσα το πρόγραμμα μου με πάρα πολλές δραστηριότητες. Και γλώσσες αγγλικά και γαλλικά και πιάνο, κιθάρα, στη συνέχεια αθλητισμό, πάρα πολύ μπάσκετ στην ομάδα του σχολείου, αναρρίχηση, κανό καγιάκ όχι μπορείτε να φανταστείτε.
Πηγή