Η σωστή χρήση των φώτων επιβάλλεται για την δική μας ασφάλεια αλλά και των υπόλοιπων χρηστών του δρόμου. Πότε όμως πρέπει να τα χρησιμοποιούμε;
Εδώ και πάρα πολλές δεκαετίες, σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν υπάρχει αυτοκίνητο -ή όχημα γενικότερα– που να πωλείται για χρήση σε δημόσιο δρόμο και να μην εξοπλίζεται υποχρεωτικά με φωτιστικά σώματα τόσο στο εμπρός (λευκά ή κίτρινα) όσο και στο πίσω μέρος του (κόκκινα).
Με στόχο την ασφάλεια αλλά και την ενημέρωση των υπόλοιπων χρηστών των δρόμων, τα φωτιστικά σώματα βρίσκονται εκεί για να γίνεται ένα αυτοκίνητο αντιληπτό από τους άλλους οδηγούς και χρήστες, ειδικά κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Τα φώτα του αυτοκινήτου μας ενημερώνουν επίσης όλους τους υπόλοιπους προς ποια κατεύθυνση κινούμαστε και αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους που τα πίσω είναι κόκκινα- ενώ όταν κάνουμε όπισθεν ανάβει υποχρεωτικά και ένα λευκό φως. Την ίδια ώρα έχουμε από 1.500 έως και 3.000 ευρώ πρόστιμο για κάτι που κάνουν 9 στους 10 Έλληνες στο αυτοκίνητο!
Τα φώτα ενημερώνουν παράλληλα τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου για τις ενέργειες (τα κόκκινα φώτα που ανάβουν όταν φρενάρουμε) και τις προθέσεις μας (φλας ή δείκτες κατεύθυνσης), ενώ οι διαφορετικές σκάλες έντασης που έχουν τα φωτιστικά σώματα «φροντίζουν» να φωτίζουν τον δρόμο που κινούμαστε σύμφωνα με τις ανάγκες μας, ώστε να το κάνουμε με ασφάλεια. Πότε όμως ανάβουμε τα φώτα του αυτοκινήτου μας;
Σίγουρα ακούγεται αλλά και ίσως είναι περίεργο το γεγονός ότι ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας δεν υποχρεώνει τους οδηγούς να χρησιμοποιούν τα φώτα τους, όπως το κάνει τουλάχιστον υποσυνείδητα η συντριπτική πλειοψηφία.
Σύμφωνα με τον ΚΟΚ, οι οδηγοί των αυτοκινήτων που κυκλοφορούν κατά τη διάρκεια της ημέρας δεν είναι υποχρεωμένοι να έχουν κάποιο φως αναμμένο. Από την άλλη, τη νύχτα, οι οδηγοί αυτοκινήτων υποχρεούνται να έχουν αναμμένη την «μικρή σκάλα», η οποία είναι γνωστή και ως φώτα θέσης.
Η χρήση των φώτων θέσης είναι υποχρεωτική τη νύχτα ώστε να ενημερώνονται οι υπόλοιποι χρήστες της οδού για την ακριβή θέση και πορεία του αυτοκινήτου στο δρόμο και φυσικά για τον όγκο του. Πρέπει μάλιστα τα φώτα θέσης να είναι ορατά από απόσταση τουλάχιστον 300 μέτρων ώστε να είναι νόμιμα.
Την ημέρα οι μοτοσικλέτες και τα λοιπά μηχανοκίνητα δίκυκλα πρέπει υποχρεωτικά να έχουν αναμμένα «φώτα ημέρας» ή αν αυτά δεν υπάρχουν, να έχουν αναμμένα τα φώτα διασταύρωσης (μεσαία σκάλα).
Η μεσαία σκάλα των φώτων του αυτοκινήτου (φώτα διασταύρωσης) πρέπει να χρησιμοποιείται όταν ο οδηγός του αυτοκινήτου νιώθει ότι ο δρόμος δεν φωτίζεται με την επάρκεια που χρειάζεται ώστε να συνεχίσει την πορεία του με ασφάλεια. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει λόγος να περιμένει ένας οδηγός το απόλυτο σκοτάδι για να χρησιμοποιήσει την μεσαία σκάλα. Μπορεί να το κάνει πολύ νωρίτερα ακόμη και πριν το σούρουπο.
Επίσης, ακόμη και αν είναι μέρα, μπορείτε να χρησιμοποιείτε, εκτός από τα φώτα θέσης, και τα φώτα διασταύρωσης εφόσον το απαιτούν οι συνθήκες. Για παράδειγμα μπορεί να υπάρχει έντονη νέφωση ή ακόμη και βροχόπτωση, οι οποίες να περιορίζουν σημαντικά την ένταση του φωτός του ηλίου.
Οπότε, την μεσαία σκάλα του αυτοκινήτου, η οποία ανάβει υποχρεωτικά πάντα μαζί με τα φώτα θέσης, την χρησιμοποιούμε κάθε φορά που ο δρόμος και το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε, δεν υπάρχει επαρκής φωτισμός.
Τα περισσότερα σύγχρονα αυτοκίνητα φέρουν αυτόματη λειτουργία για την ενεργοποίηση των φώτων τους, εκτός από φώτα ημέρας και καλό είναι να την έχουμε πάντα ενεργοποιημένη. Για τα αυτοκίνητα παλιότερης τεχνολογίας οι οδηγοί θα πρέπει να φροντίζουν να ανάβουν χειροκίνητα τουλάχιστον τα φώτα θέσης.
Να σημειωθεί τέλος ότι όταν ένα όχημα βρίσκεται σε στάση ή έχει σταθμεύσει και η ορατότητα είναι ανεπαρκής ή είναι νύχτα (ενώ ο δρόμος δεν φωτίζεται επαρκώς), η παρουσία του αυτοκινήτου πρέπει να επισημαίνεται στους άλλους οδηγούς με τη χρήση των φώτων θέσης ή φώτων στάθμευσης. Από αυτό εξαιρούνται τα οχήματα που βρίσκονται σε στάση ή στάθμευση σε οδούς κατοικημένων περιοχών με ελάχιστη κυκλοφορία οχημάτων.
Πηγή